Μια Κυψέλη γνώσης για τους µετανάστες

Πριν από δύο χρόνια ο Μένης Κουµανταρέας, κάτοικος Κυψέλης, στάθηκε µπροστά στη ∆ηµοτική Αγορά στη Φωκίωνος Νέγρη, είδε µια Αφρικάνα που κρατώντας το µωρό της αγκαλιά µάθαινε το ελληνικό αλφάβητο, και έγραψε ένα άρθρο περί ανθρωπισµού και ισότητας. Από τότε συχνά περνά και στέκεται λίγο µπροστά στην τάξη ελληνικών που έχει εγκατασταθεί ακριβώς επάνω στη Φωκίωνος, και κάθε βράδυ φαίνεται φωτισµένη, όπως φαινόταν παλιότερα η βιτρίνα του µαγαζιού.

Στην Κυψέλη υπήρξαµε τυχεροί µε το πείραµα αυτό, του Ανοιχτού Σχολείου. Η έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι πολύ παρηγορητική σε περιόδους κρίσης και φτώχειας, αλλά δεν υλοποιείται εύκολα. Πώς να βοηθήσεις τον άλλον χωρίς να τον ταπεινώσεις; Χωρίς να αποκτήσεις εξουσία επάνω του; Χωρίς να θέλεις να τον προσηλυτίσεις στη θρησκεία σου, πράγµα για το οποίο είναι ύποπτες όλες οι Εκκλησίες; Τι κερδίζεις εσύ δίνοντας, τι χάνει εκείνος παίρνοντας; Στην πράξη όλα αυτά τα ερωτήµατα δεν βρίσκουν εύκολες απαντήσεις. Γι’ αυτό υπάρχουν άνθρωποι που προτιµούν να πεινάσουν παρά να καταφύγουν σε ανθρωπιστικές προσφορές, κι αυτό σε χώρες µε πολύ οργανωµένη κοινωνική αλληλεγγύη, όχι εδώ που ποτέ δεν θεσµοποιήθηκε αρκετά. 

Για να ξαναγυρίσουµε στη ∆ηµοτική Αγορά και στο πείραµά της, πρέπει να πω ότι ο χώρος παίζει καθοριστικό ρόλο. Η Φωκίωνος Νέγρη είναι το καµάρι της περιοχής, ένα ρέµα που δεν µπαζώθηκε, ένας φαρδύς πεζόδροµος που παραµένει γεµάτος ζωντάνια, καφενεία και µαγαζιά, δέντρα και παγκάκια, κόσµο κάθε ηλικίας που κάνει βόλτα. Αληθινή αρτηρία της συνοικίας, η οποία εδώ και τέσσερα χρόνια διαθέτει µια πρόταση ένταξης και αντιµετώπισης των µεταναστών: το Ανοιχτό Σχολείο της Αγοράς. Μια οµάδα εθελοντών που διοργανώνουν δωρεάν µαθήµατα ελληνικής γλώσσας για αρχάριους και προχωρηµένους και δέχονται διαρκώς προτάσεις συµµετοχής, είτε για διδασκαλία είτε για µαθητεία. Το Σχολείο ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια, µε λίγα τµήµατα στην αρχή, και λειτουργεί µε δεκαπέντε έως είκοσι τµήµατα εδώ και τρία χρόνια. Οι δάσκαλοι είναι εθελοντές, κάτοικοι της περιοχής, εκπαιδευτικοί, φιλόλογοι, φοιτητές και φοιτήτριες, δηµοσιογράφοι, οι οποίοι µάλιστα έχουν αρκετά διαφορετικές µεταξύ τους πολιτικές απόψεις. Αλλά η δράση ξεπερνά τις διαφορές. Καλύπτουν µόνοι τους τα έξοδα του Σχολείου και όλες τις υπόλοιπες ανάγκες, καθαριότητα, βάψιµο κ.λπ. 

Εχουν περάσει πάνω από 500 µετανάστες από τα θρανία του, και πολύ περισσότεροι έµαθαν το ελληνικό αλφάβητο σε ειδικά ταχύρρυθµα µαθήµατα αποκρυπτογράφησης του ελληνικού αλφαβήτου που δηµιουργήθηκαν τα πρώτα χρόνια. Πέρα από τη γλώσσα στους µετανάστες, διδάσκει και στους ντόπιους έναν άλλον τρόπο αντιµετώπισης των µεταναστών και των προβληµάτων ένταξης που αντιµετωπίζουν. Η θέση του Σχολείου πάνω στον κεντρικό πεζόδροµο, το πόσο εύκολα είναι προσβάσιµο, το κάνει µια πολιτική πρόταση και διέξοδο για τους καταπιεσµένους από τον ρατσισµό ντόπιους και ξένους. Εκτός από µαθήµατα, διοργάνωσε βόλτες γνωριµίας της πόλης, επίσκεψη στην Ακρόπολη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στον Εθνικό Κήπο, στο Πεδίον του Αρεως και στο θέατρο. 

Ενα σχολείο λύνει µε τον ίδιο του τον χαρακτήρα τα πρακτικά προβλήµατα της κοινωνικής αλληλεγγύης. ∆εν υπάρχει κίνδυνος να νιώσει ταπεινωµένος κανείς, διότι ο ρόλος του δασκάλου είναι δεδοµένος. Κι αφού ο στόχος είναι συγκεκριµένος και µακρόπνοος, δηµιουργεί θεσµό από µόνος του. Οι µαθητές-µετανάστες δεν µαθαίνουν µόνο, προσφέρουν τη δική τους κουλτούρα σε έναν χώρο που τους αντιµετωπίζει µε αξιοπρέπεια. Στα πέντε αυτά χρόνια εκατοντάδες µετανάστες προσέγγισαν την ελληνική γλώσσα, γραπτή και προφορική, και δεκάδες Ελληνες έµαθαν να εκτιµούν την παρουσία ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτισµούς, καθώς και τη δυνατότητα να συνυπάρχουν έστω και σε γειτονιά τόσο πυκνοχτισµένη, όπως η Κυψέλη. Η κλίµακα του πειράµατος είναι µικρή, αλλά ενδεικτική τού αν µπορούν πρακτικά οι πολίτες να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν ακόµη και τον δηµόσιο λόγο, ο οποίος είναι πολύ πιο εγκλωβισµένος σε στερεότυπα, να δηµιουργήσουν έργο µε το οποίο συµφωνούν οι πολιτικές και ανθρωπιστικές αντιλήψεις τους. 




_____________

Η κυρία Αννα Δαμιανίδη είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=435388&h1=true

Στηρίζουμε το έργο της Unicef με την αγορά Χριστουγεννιάτικων καρτών

ανθολογία διηγημάτων για τη μετανάστευση κυκλοφόρησε από την Σύγχρονη Εποχή

«ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΦΙΛΕ!»
ανθολογία διηγημάτων για τη μετανάστευση
για παιδιά και νέους

εικονογράφηση: Ευα Μελα


ISBN 978-960-451-117-4
(σχήμα: 14x21εκ., σελ.: 192, τιμή με ΦΠΑ: 12 ευρώ)

Προχωρώντας στην έκδοση Ανθολογίας Διηγημάτων με θέμα τη Μετανάστευση, η Σύγχρονη Εποχή δεν είχε σκοπό να προσθέσει έναν ακόμη τόμο στους πολλούς που ήδη υπάρχουν. Το συλλογικό αυτό έργο, αποτέλεσμα μιας προσεκτικής διαλογής κειμένων που συγκεντρώθηκαν ύστερα από πρόσκληση σε «συγγραφείς και όχι μόνο», φιλοδοξεί να αποτελέσει αφορμή συζήτησης και διαλόγου ανάμεσα σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Οι ιδιαίτερες συνθήκες στις οποίες εκδηλώνεται το φαινόμενο της μαζικής εισροής μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα εν μέσω καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, και όσα προβλήματα –αναπόφευκτα– δημιουργούνται, είναι παράγοντες που δεν αφήνουν ανεπηρέαστα τα παιδιά μας. Όπως και η έντεχνη αξιοποίηση από το σύστημα των πιο αντιδραστικών εθνικιστικών χώρων που, παραδοσιακά, χρησιμοποιούνται προκειμένου να εκμεταλλεύεται αποτελεσματικότερα ο καπιταλισμός την εργατική δύναμη ντόπιων και ξένων.

Στόχος μας είναι η αποσαφήνιση (μέσα από ένα πιο προσιτό μέσο, όπως η λογοτεχνία) των πραγματικών αιτιών των κοινωνικών αντιθέσεων, που βρίσκονται στην ταξική θέση του κάθε ανθρώπου μέσα στα εκμεταλλευτικά συστήματα. Η χρήση μυθοπλασίας –θεωρούμε– θα κάνει ευκολότερη την ευόδωση της προσπάθειας αυτής. Η προσέγγιση του θέματος με πιο κατανοητούς στα παιδιά τρόπους είναι δυνατό να συμβάλει στην ανάπτυξη του πνεύματος αλληλεγγύης μεταξύ των μεταναστών και των Ελλήνων εργαζομένων, να καλλιεργήσει το σεβασμό στη διαφορετικότητα και να προωθήσει τη φιλία ανάμεσα στους λαούς.

*από την εφημερίδα "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ"
http://www2.rizospastis.gr/static.do?page=/special/sep/2011/sep2011.jsp

Κόσμος-line: Χωρίς Στέγη κινδυνεύουν να μείνουν οι πρόσφυγες το...

Κόσμος-line: Χωρίς Στέγη κινδυνεύουν να μείνουν οι πρόσφυγες το...: Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Σο...

'via Blog this'

Επείγουσα Eκκληση για τη Σομαλία

http://dl.dropbox.com/u/16508634/Somalia_GRECIA.zip

Σας ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξή σας.

Αναστάσιος Κατέχης

Υπεύθυνος Εξεύρεσης Πόρων

Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες

            2106726296      

            6932074102      

katechis@unhcr.org

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2011

ENA VIDEO ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ! ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΈΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2011 ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΝΑ ΠΑΕΙ !! ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ 25/5/20111 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ !!
ΜΟΙΡΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ
δημιουργία, μοντάζ: Δημήτρης Σαββαΐδης

ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Από τους πρώτους Έλληνες μετανάστες και το δυστυχώς επτωχεύσαμεν του Τρικούπη, μέχρι την πολυπολιτισμική σύγχρονη Ελλάδα (Video)

Μια ταινία των μαθητών του ηλεκτρονικού τομέα του 1ου ΕΠΑΛ & ΣΕΚ Άργους, που πρέπει να δουν όλοι
Άρθρο | Τρί, 14/06/2011 - 20:00

Επί έναν περίπου αιώνα η Ελλάδα έστελνε μετανάστες σε άλλες χώρες, μακρινές και κοντινές. Από γενιά σε γενιά, σε πολύ δύσκολες συνθήκες και με μόχθο διέγραψαν μια αξιοζήλευτη πορεία. Τα τελευταία βέβαια χρόνια παρατηρείται το αντίστροφο φαινόμενο. H Ελλάδα είναι πια χώρα υποδοχής μεταναστών, στους οποίους οφείλει μεγάλο μέρος της ανάπτυξής της.

Την ταινία δημιούργησαν οι μαθητές του ηλεκτρονικού τομέα του 1ου ΕΠΑΛ & ΣΕΚ Άργους.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ-ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Αντιρατσιστική συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας

Απροσπέλαστη είναι αυτή την ώρα η Πατησίων από την Αγίου Μελετίου μέχρι το ύψος της Κνωσού λόγω αντιρατσιστικής συγκέντρωσης. Συγκεκριμένα, περίπου 200 κάτοικοι των περιοχών Αγίου Μελετίου, Κυψέλης, Αχαρνών έχουν κλείσει το δρόμο διαμαρτυρόμενοι για τις ρατσιστικές συμπεριφορές...
και επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας.

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/06/blog-post_8286.html

ζωντανό ραδιόφωνο | ραδιόφωνο

ζωντανό ραδιόφωνο | ραδιόφωνο

16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας

 στις 24, 25, 26 ΙΟΥΝΙΟΥ -

  www.antiracistfestival.gr

Δύσκολοι καιροί… Όπου οι άρχοντες θέλουν να πουλήσουν τα πάντα, να ξεριζώσουν καθετί που θυμίζει κοινωνική δικαιοσύνη, όπου οι πλούσιοι δεν αρκούνται στην αύξηση των κερδών τους αλλά θέλουν να τα ασφαλίσουν με την επικράτηση της απόλυτης φτώχειας και απόγνωσης, όπου η απληστία των κυρίαρχων μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη θρασύτητά τους.


Επικίνδυνοι καιροί… Γιατί όσο η απελπισία δεν γίνεται οργή και η αγωνία αγώνας, οι «από κάτω» τρομάζουν και διαλύονται, στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, επειδή νιώθουν ξένοι στον ίδιο τους τον τόπο αγανακτούν με τους ξένους και όχι με αυτούς που προκαλούν την εξαθλίωση και την ξενιτιά, βρίζουν το σύστημα αλλά υποτάσσονται στο κράτος.

Καιροί παράξενοι… Όπου δίπλα στη δυσανεξία και τη βαρβαρότητα, την παθητικότητα και τον ατομικισμό ανθίζουν μοναδικά παραδείγματα συλλογικότητας και αξιοπρέπειας, με χαρακτηριστικότερα τη νικηφόρα απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών, την πολύμηνη αντίσταση των Γαλατών της Κερατέας απέναντι στις αστυνομικές λεγεώνες, την αναπτυσσόμενη ανυπακοή των χιλιάδων «τζαμπατζήδων» του Δεν Πληρώνω. Εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα ή χελιδόνια που προοιωνίζονται την άνοιξη;  Καιροί ελπιδοφόροι… Αν ισχύει ότι το βαθύτερο σκοτάδι είναι ακριβώς πριν την αυγή, οι μεγαλειώδεις αραβικές εξεγέρσεις αποτελούν την καλύτερη απόδειξή του, γιατί περιγράφουν το απρόβλεπτο και το ανεπανάληπτο της κοινωνικής αφύπνισης, δράσης και αυτοοργάνωσης, αποκαλύπτουν ότι μπορεί οι εξουσίες να στηρίζονται σε στρατούς και θησαυροφυλάκια, αλλά, τελικά, το μεγαλύτερο όπλο τους είναι η κοινωνική ανοχή, που όταν μετατρέπεται σε αγώνα αποδεικνύει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.   Που και Πότε Το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στις 24, 25 και 26 Ιουνίου, στο Άλσος Γουδή (Κατεχάκη) Οι Θεματικές του Φεστιβάλ Με 12 συζητήσεις και 7 διεθνείς προσκεκλημένους-ες το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ επιχειρεί να συνεισφέρει στον προβληματισμό των κινημάτων αντίστασης και αλληλεγγύης στην Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αφρική και τη Νότια Αμερική: Απέναντι στις διακρίσεις και το ρατσισμό, νομιμοποίηση όλων των μεταναστών-ριών. Με εισηγητές από τους 300 απεργούς πείνας, μεταναστευτικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις. Κρίση και μετανάστευση: Πού συναντιούνται οι ανάγκες και οι αγώνες ντόπιων και αλλοδαπών εργαζομένων; Εισηγούνται μετανάστες-ριες από την Αφρική και την Ασία. Έξαρση της φτώχειας και της εγκληματικότητας, ακροδεξιά προπαγάνδα και φασιστική βία. Εισηγούνται εκπρόσωποι μεταναστευτικών οργανώσεων και δημοτικών κινήσεων. Η Ευρώπη-Φρούριο και η Ελλάδα-Συνοριοφύλακας πολεμούν τους πρόσφυγες πολέμου… Με εισηγητές από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τις αντιρατσιστικές κινήσεις της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας. Με ποια πολιτική απέναντι στην κυβερνητική επίθεση στις εργασιακές σχέσεις και τα κοινωνικά δικαιώματα; Με εισηγητές από το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, το Σωματείο Μετάλλου Πειραιά, την ΠΟΕΔΗΝ και το Σωματείο Εργαζομένων στη WIND. Κινήματα αντίστασης και ανυπακοής. Με εισηγητές-ριες από τους 300 απεργούς πείνας, το Δεν Πληρώνω, την Κερατέα και το Ελληνικό. Αραβικές εξεγέρσεις: Αγώνες από το μέλλον; Με εισηγητές-ριες από την Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Συρία. ΔΝΤ και λεηλασία του Τρίτου Κόσμου. Με εισηγητές από την Αφρική και τη Νότια Αμερική. Πυρηνική ενέργεια: Ο πλανητικός εχθρός… Με εισηγητές-ριες από το γερμανικό αντιπυρηνικό κίνημα, την επιστημονική κοινότητα και το Παρατηρητήριο Κατά Των Πυρηνικών στην Ελλάδα. Φυσικοί πόροι και δημόσια αγαθά. Με εισηγητές-ριες από το Κίνημα για το Νερό της Ισπανίας και αντίστοιχα ελληνικά κινήματα. Κράτος έκτακτης ανάγκης, αναβάθμιση της κρατικής καταστολής, ποινικοποίηση της φτώχειας και «κοινωνικοποίηση» του εγκλεισμού. Εισηγούνται πρώην κρατούμενοι και εκπρόσωποι οργανώσεων κατά της καταστολής και του εγκλεισμού. Φύλο και ταυτότητα σε καιρούς κρίσης και συντηρητικής αντεπίθεσης. Εισηγούνται μέλη φεμινιστικών και LGBT συλλογικοτήτων. Τα πολιτιστικά Στο πλαίσιο του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ θα λειτουργήσουν τρεις μουσικές σκηνές με καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και χώρες προέλευσης των μεταναστών, θα υπάρξουν εκθέσεις φωτογραφίας και αφίσας, κινηματογραφικές προβολές και εικαστικά δρώμενα, θα λειτουργεί παιδότοπος με δημιουργικό παιχνίδι και θα υπάρχουν κουζίνες από όλο τον κόσμο. (Το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα δημοσιευτεί στο τέλος Μαΐου.)  Το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ αφιερώνεται στο σύντροφό μας Αλέκο Λύτρα, έναν υποδειγματικό αγωνιστή του κινήματος και της Αριστεράς, που έφυγε πρόωρα στις 2 Νοεμβρίου 2010. Συντονιστικό Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων www.antiracistfestival.gr Τηλ . επικοινωνίας: 210 3813928 (17:00-21:00) Προωθήστε - Ενημερώστε - Αναρτήστε...

Gene Kelly - I'm singing in the rain

Μανιφέστο για μια αληθινή δημοκρατία-Ελλάδα

Βλέποντας την Ιβηρική χερσόνησο σε αναβρασμό, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, κυρίως νέων, να κατακλύζουν τις πόλεις Ισπανίας και Πορτογαλίας, αναρωτιόμαστε γιατί κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ήδη στην Ελλάδα. Γιατί συνεχίζουμε να σερνόμαστε πίσω από τα καθεστωτικά συνδικάτα και τα κομματικά σωματεία…Γιατί περιμένουμε να χυθεί αίμα στο δρόμο ώστε να ξεσπάσουμε την οργή μας…Γιατί δεν ξυπνάμε από το λήθαργο του καφέ, κλαμπ, παραλία…

Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική. Η διεθνής οικονομική σκηνή πιέζει την κυβέρνηση να συνεχίσει την αφαίμαξη των πολιτών, και αυτή ανταποκρίνεται με όλο και μεγαλύτερες μειώσεις μισθών, με όλο και μεγαλύτερη αύξηση φόρων, με όλο και μεγαλύτερη καταπίεση των ανθρώπων που ζουν στον ελλαδικό χώρο. Όλων των ανθρώπων όμως; Μα φυσικά και όχι…Η καταπίεση αφορά μόνο αυτούς που δεν έχουν τεράστια περιουσία, αυτούς που αφιέρωσαν 18 χρόνια και πλέον στα θρανία με αντάλλαγμα μία κάρτα ανεργίας, αυτούς που δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι των δανείων.

Ακούμε διάφορες προτάσεις για αναδιάρθωση, κούρεμα, επιμήκυνση και κατόπιν τους τραπεζίτες να δηλώνουν πως η οποιαδήποτε τέτοια διευκόλυνση προς την ελληνική οικονομία θα σημάνει αναγνώριση χρεωκοπίας της και παύση του δανεισμού…Τι σημαίνει παύση δανεισμού; Σημαίνει κατάρρευση της εθνικής οικονομίας, σημαίνει απότομο πέρασμα σε μια κατάσταση που κανείς από τους νέους ανθρώπους δεν έχει βιώσει ποτέ, και η πλειοψήφία του πληθυσμού φοβάται… Έτσι αφηνόμαστε στα χέρια της “αυθεντίας” των οικονομολόγων, των οίκων αξιολόγησης, των πολιτικών, ελπίζοντας πως αυτοί θα βρουν μια λύση…

Ακούμε αριστερούς και δεξιούς να ζητάνε αποχώρηση του ΔΝΤ, κατάργηση του μνημονίου και επιστροφή στο χθες…Αυτά ακριβώς τα αιτήματα κρατάνε τον κόσμο φοβισμένο μπροστά στα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας, αυτά ακριβώς τα αιτήματα μάς προκαλούν το αίσθημα ενοχής απέναντι στο παρελθόν και το μέλλον μας, μας μετατρέπουν σευποταγμένα ποίμνια του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν αρχίζουν και τελειώνουν στο χρέος. Αντιθέτως, έχουν πολλές διαφορετικές ρίζες και καταλήγουν στο χρέος. Συστημική διαφθορά, αδιαφορία για τα κοινά, κοινωνική διάσπαση, χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση, έλλειψη αλληλεγγύης μέσα στην κοινωνία, μας έχουν οδηγήσει στην λογική του “κοιτάμε το δέντρο του χρέους και των ελλειμμάτων και όχι το δάσος μιας ζωής-κυνηγητό”.

Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας το φόβο για το αύριο. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως όλες οι ριζικές αλλαγές στην ιστορία δεν προήλθαν από ειδικούς και αυθεντίες. Αν βασιζόμασταν σε αυτούς θα ζούσαμε ακόμη σε ένα θεοκρατικό καθεστώς, ή θα λιθοβολούσαμε τους αντιφρονούντες, ή θα χρησιμοποιούσαμε ως γλώσσα μια αρχαία διάλεκτο ακόμη. Η κοινωνία εξελίσσεται και προκαλεί τις εξελίξεις. Η ιστορία είναι η ιστορία της κοινωνίας και όχι των ειδικών. Ας αναλάβουμε τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες απέναντι στο σήμερα και στο αύριο. Ο μόνος τρόπος να αναδειχθεί μια νέα πραγματικότητα δεν είναι η καταφυγή στο βιβλίο ενός νεκρού ιδεολόγου, ο μόνος τρόπος είναι το άνοιγμα όλων σε όλους, είναι η αλληλεπίδραση στους δρόμους. Ας χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο ως μέσο διάδοσης και ενημέρωσης και ας ανυψωθούμε σαν άνθρωποι, ας επαναστατήσουμε!

Ή “έξοδος από την κρίση” δεν είναι η άνοδος των οικονομικών δεικτών, δεν είναι οι επενδύσεις και η ανάπτυξη. Η έξοδος από την κρίση είναι η ηθική και κοινωνική επανάσταση. Είναι μια πλατεία γεμάτη νέους ανθρώπους που ενώνουν τις φωνές τους, είναι μια συνέλευση που πλημμυρίζει από ιδέες και δημιουργικότητα. Είναι ένας χώρος εργασίας όπου οι εργαζόμενοι δεν είναι εκτελεστές του προιόντος, αλλά συνδημιουργοί του. Είναι το βίαιο σπάσιμο της αλυσίδας που μας έχουν περάσει στο μυαλό, στην καρδιά και στα πόδια. Έχουμε ευθύνη για το ότι ζούμε έτσι…έχουμε ευθύνη και χρέος να επαναστατήσουμε!

ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΣΕ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

ΕΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΕΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ

ΑΜΕΣΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Short URL : http://wp.me/pyR3u-6t0

http://eagainst.com/

υποδοχη κατσελη 4 4

Είμαι ο πατήρ Πορφύριος της λέω χαμογελόντας…

Τὰ χρόνια μετὰ τὸν πόλεμο ἦταν πολὺ δύσκολα κι οἱ ἄνθρωποι ἀγωνίζονταν γιὰ νὰ ζήσουν. Ἐγώ, ὅπως σᾶς εἶπα, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἤμουν στὴν Πολυκλινική. Πολλὰ περιστατικὰ θυμᾶμαι ἀπ᾿ τὰ χρόνια ἐκεῖνα. Ἀκοῦστε ἕνα ἀπ᾿ αὐτά.

Ἡ ῎Εφη ἦταν δεκαοκτὼ χρονῶν κι ἔμενε τὸ καλοκαίρι μὲ τοὺς γονεῖς της καὶ τὸν ἀδελφὸ της στὸ Μπογιάτι. Εἶχαν περιβόλι μὲ κηπευτικὰ καὶ τὰ πουλοῦσαν. Ἕνα βράδυ ἡ μητέρα τῆς ῎Εφης τὴν ἔστειλε σ’ ἕνα μαγαζάκι ἐκεῖ κοντά, ν’ ἀγοράσει πετρέλαιο γιὰ τὴ λάμπα. Σημειῶστε ὅτι δὲν εἶχαν τότε ρεῦμα. Ἐπιστρέφοντας πρὸς τὸ σπίτι, ἡ ῎Ἐφη συναντάει στὸ δρόμο ἕνα ἀγόρι, συμμαθητή της. Μιλοῦσαν γιὰ τὰ μαθήματα. Τὸ σημεῖο, ὅμως, ποὺ εἶχαν σταματήσει βρισκόταν πίσω ἀπὸ ἕνα φορτηγὸ αὐτοκίνητο. Τὴ στιγμὴ ἐκείνη πέρασε ὁ ἀδελφὸς τῆς Ἔφης καὶ τοὺς εἶδε νὰ κουβεντιάζουν. Τὸ παρεξήγησε, γιατὶ πίστεψε ὅτι πονηρὰ κουβεντιάζουν καὶ τὸ εἶπε στὴ μητέρα τους.

῾Η Ἔφη μᾶς ντροπιάζει, εἶπε, κουβεντιάζει στὸ δρόμο μ’ ἕνα ἀγόρι.

΄Όταν ἔφτασε στὸ σπίτι ἡ Ἔφη, ἡ μητέρα της τὴ μάλωσε πολὺ καὶ τὴν ἔδειρε. Τότε οἱ ἀρχὲς ἦταν πολὺ αὐστηρές. Ἡ Ἔφη πικράθηκε πολύ. Ἐπαναστάτησε γιὰ τὴν ἀδικία καὶ τὴν καχυποψία τοῦ ἀδελφοῦ της.

Τὴν ἄλλη μέρα γύρισε στὸ σπίτι ὁ πατέρας, ποὺ ἔλειπε. Ἐκεῖνος τῆς φέρθηκε διαφορετικά, δηλαδὴ μὲ κατανόηση καὶ καλὸ τρόπο.

-᾿Εγώ, δὲν τὰ πιστεύω αὐτά, τῆς λέει. Ἔλα, πᾶμε νὰ ποτίσουμε τὸ περιβόλι. Ἐσὺ θὰ κάθεσαι καὶ ὅπου βλέπεις πὼς ποτίζεται μιὰ βραγιὰ θά μοῦ λὲς νὰ γυρίζω τὸ νερὸ σ’ ἄλλη βραγιά.

῎Ετσι ἔγινε. Ἡ Ἔφη, ὅμως, δὲν εἶχε κοιμηθεῖ καθόλου τὴν προηγούμενη νύχτα. Ἡ στενοχώρια καὶ ἡ ἀδικία τὴν πνίγανε. Ἀπελπίστηκε κι ἀποφάσισε νὰ θέσει τέρμα στὴ ζωή της. Τὴν ὥρα, λοιπόν, ποὺ ξεκινοῦσαν μὲ τὸν πατέρα της γιὰ τὸ περιβόλι ἔκανε ἕνα σχέδιο. Νὰ πάρει ἕνα γεωργικὸ φάρμακο καὶ τὸ βραδάκι, μετὰ τὸ πότισμα, κρυφὰ νὰ τὸ πιεῖ καὶ νὰ πεθάνει. Σκεφτόταν: «Νὰ δῶ τότε, θὰ μὲ ἀγαποῦν;» Πῆρε λοιπὸν τὸ φάρμακο, τὸ ἔβαλε στὴν τσέπη της καὶ περίμενε νὰ βραδιάσει γιὰ νὰ τὸ πάρει. Δὲν ἄργησε νὰ ἔλθει ἡ δύσκολη ὥρα. Ὁ πατέρας ἀμέριμνος τῆς λέει:

-Πήγαινε στὴν ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ νὰ κλείσεις τὸ νερό.

Πῆγε γρήγορα. Ἦταν ἀθέατη. Κανεὶς δὲν ὑπῆρχε γύρω της. Ὁ πατέρας ἀρκετὰ μέτρα μακριὰ κι ἐκείνη τρέχοντας ἔβαλε τὸ χέρι στὴν τσέπη. Ἐκείνη ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ ἀκούει βήματα. Δὲν πρόλαβε νὰ κουνηθεῖ κι ἐμφανίζεται μπροστὰ της κάποιος ἄγνωστος ἱερέας. Τὴν χαιρετάει καὶ τῆς λέει:

-῎Εφη μου, ξέρεις πόσο ὡραῖος εἶναι ὁ Παράδεισος! Φῶς, χαρά, ἀγαλλίαση. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὅλος φῶς καὶ σκορπάει τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀγαλλίαση σὲ ὅλους. Μᾶς περιμένει στὴν ἄλλη ζωή, γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὸν παράδεισο. ῾Υπάρχει ὅμως κι ἡ κόλαση, ποὺ εἶναι ὅλο σκοτάδι, λύπη, στενοχώρια, ἀγωνία, κατάθλιψη. Ἂν πάρεις αὐτὸ ποὺ ἔχεις στὴν τσέπη σου, θὰ πᾶς στὴν κόλαση. Πέταξέ το, λοιπόν, γιὰ νὰ μὴν χάσουμε τὴν ὀμορφιὰ τοῦ Παραδείσου.

Ἡ Ἔφη τὰ ἔχασε στὴν ἀρχή, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ λίγο λέει στὸν ἱερέα, ἀφοῦ, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβει, εἶχε πετάξει τὸ φάρμακο:

-Περιμένετε νὰ φωνάξω καὶ τὸν πατέρα μου νά σᾶς δεῖ.

Τρέχει μὲς στὸ περιβόλι. Χάθηκε περνώντας τὶς ψηλὲς καλαμποκιές, γιὰ νὰ βρεῖ τὸν πατέρα της. Τὸν βρήκε καὶ τοῦ λέει:

-Πατέρα, ἔλα γρήγορα νὰ δεῖς ἕναν ἱερέα, ποὺ ἦλθε στὴν ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ μας.

Ὅταν, ὅμως, φτάσανε στὸ σημεῖο ποὺ ἔπρεπε νὰ περιμένει ὁ ἱερέας, δὲν ὑπῆρχε κανεὶς ἐκεῖ.

Γιὰ πολὺ καιρὸ ἡ Ἔφη δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει ὅλα ὅσα τῆς συνέβησαν ἐκεῖνο τὸ βράδυ. Δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἱερέα. Ἐπιθυμοῦσε νὰ τὸν ξαναβρεῖ. Τῆς εἶχε σώσει τὴ ζωή.

᾿Εν τῷ μεταξύ, κάθε χειμώνα κατέβαιναν στὴν Ἀθήνα ὅλη ἡ οἰκογένεια. Ἡ Ἔφη πήγαινε πολλὲς φορὲς στὴ νονά της, ποὺ ἦταν πολὺ θρῆσκα, κι ἔμενε μεγάλο διάστημα κοντά της. Ἡ νονὰ της συνήθιζε νὰ δέχεται στὸ σπίτι της καὶ νὰ φιλοξενεῖ θεολόγους, ἱερεῖς, μοναχούς. Κάποια φορά, λοιπόν, ποὺ ἡ Ἔφη πῆγε στὴ νονά της, στὸ σαλόνι εἶχε μιὰ ἐπίσκεψη. Ἡ Ἔφη δὲν γνώριζε ποιὸς ἦταν. Ἡ νονὰ σὲ μιὰ στιγμὴ ἔρχεται στὴν κουζίνα καὶ λέει τῆς Ἔφης:

-῎Έφη, ἑτοίμασε γλυκὸ καὶ καφὲ καὶ φέρτα στὸ σαλόνι γιὰ τὸν ἐπισκέπτη.

῾Η Ἔφη τὰ ἑτοίμασε. Καθυστέρησε, ὅμως, λίγο καὶ τὴν ὥρα ποὺ τὰ πήγαινε, ἡ νονὰ τὴν πρόλαβε. Τῆς λέει λοιπόν:

-῎Όχι αὐτὸ τὸ δίσκο. Βάλε τὸν ἀσημένιο, γιατί ἡ ἐπίσκεψη εἶναι ἐπίσημη.

Γύρισε ἡ Ἔφη στὴν κουζίνα, ἄλλαξε τὸ δίσκο καὶ τὸν πῆγε στὸ σαλόνι. Ἀλλὰ τὶ νὰ δεῖ! Πῆγε νὰ τῆς πέσει ὁ δίσκος ἀπ᾿ τὰ χέρια. Βλέπει μπροστὰ της τὸν ἱερέα ποὺ εἶχε ἐμφανιστεῖ ἐκεῖνο τὸ δύσκολο γι᾿ αὐτὴν βράδυ στὸ περιβόλι τους.

-Εἶμαι ὁ πατὴρ Πορφύριος, τῆς λέω χαμογελώντας.

Ἔτσι γνωριστήκαμε μὲ τὴν Ἔφη κι ἀπὸ τότε ἔχουμε μεγάλη φιλία. Ἔκανε οἰκογένεια μὲ πολλὰ παιδιά. Τὴν εὐλόγησε ὁ Θεός. Βλέπετε τί τρόπους μπορεῖ νὰ μεταχειριστεῖ ὁ Θεός, ὅταν θέλει νὰ σώσει ἕναν ἄνθρωπο;

Πηγή: Όρθρος

http://gerontes.wordpress.com/

Mεγάλη αντιρατσιστική πορεία και γιορτή στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης,

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Mε μια μεγάλη αντιρατσιστική πορεία και με τη γιορτή στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, που διοργάνωσαν οι μεταναστες απεργοί πείνας της Αθήνας, τιμήσαμε όλοι μαζί έλληνες και μετανάστες την παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, δίνοντας την υπόσχεση ότι δεν θα πάψουμε ούτε στιγμή να παλεύουμε για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και για ίσα δικαιώματα και δουλεια για όλους, και για τους έλληνες και για τους μεταναστες!

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΜΑΡΤΗ

45 νέες φωτογραφίες