Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

επιμέλεια σελίδας: Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος, επι-κοινωνία // email: panosaivalis@gmail.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ξενοφοβία
// το αίσθημα φόβου ή και αποστροφής προς τους ξένους: η - προκαλεί ρατσιστική συμπεριφορά. - ξενόφοβος, ξενοφοβικός Ελλ. λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη

Ξενοφοβία (από το "ξένος" + "φόβος") είναι όταν ένας άνθρωπος είναι επιφυλακτικός ή αντιπαθεί κάτι ή κάποιον που δεν είναι δικό του, δηλ. δεν ανήκουν στην ίδια εθνικότητα, θρησκεία κ.α. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

κιτρινισμένες λιθο-γραφίες... για τον άνθρωπο και τις αξίες που χάθηκαν στην εποχή μας...

~

..................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Μετάφραση - Translate

Ειδήσεις

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Εμάς, μας ρώτησε κανείς; Εμείς θέλουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας! Kείμενο μαθητών της ΣΤ' τάξης του 106ου Δημ Σχολείου ΑΘΗΝΩΝ


''Τον τελευταίο καιρό ακούμε από κάποιους γονείς και μεγάλους στην Ελλάδα, να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Εμάς όμως μας ρώτησε κανείς; Είναι παιδιά που έχουν έρθει από χώρες που γνώρισαν τον πόλεμο, πέρασαν πολλά μέχρι να έρθουν εδώ τραυματισμένα και άρρωστα, ενώ πολλά απ’ αυτά έχασαν τη ζωή τους. Τώρα ζούνε σε οικόπεδα τριγυρισμένα από σύρμα χωρίς να τρέφονται καλά. Δεν φτάνει μόνο αυτό, τώρα δεν τους θέλουν και στα σχολεία. 
Μας φαίνεται παράξενο και μας προκαλεί έκπληξη και απογοήτευση ότι γονείς, σκέφτονται έτσι για κάποια άλλα παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν και δικά τους και δεν τα δέχονται με οποιαδήποτε προϋπόθεση. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουμε όλοι πρόσφυγες, όπως πολλοί από εμάς υπήρξαμε παλαιότερα. Εμείς οι μαθητές της Στ’ τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών δηλώνουμε ότι επιθυμούμε και καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής χωρίς καμία προϋπόθεση.
 Είναι παιδιά σαν κι εμάς που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας, την αγάπη μας, την συμπόρευσή μας για μόρφωση, για ελευθερία, ζωή χωρίς πόλεμο, ρατσισμό και εκμετάλευση από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Όλοι είμαστε ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σαν μια μεγάλη κοινότητα''


Υ/Γ Τα παραπάνω κείμενο το συνόδευσαν με ένα ποίημα του Παλαμά: 
Μια στράτα χιλιοπατημένη 
τον καβαλάρη νηστικό 
τον πεζοδρόμο διψασμένο
 θάφτει στον κουρνιαχτό.
 Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω 
με μια βρυσούλα στην αυλή 
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
 κι η θύρα του ανοιχτή.
Επίλογος Μια ηχηρή απάντηση έδωσαν σε όλους του συλλόγους γονέων και κηδεμόνων που αποφάσιζαν να κλείσουν τις πόρτες των σχολείων στα προσφυγόπουλα, τα παιδιά της ΣΤ' τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών (κοινωνικό δίδαγμα)...
__________
http://anatoli-neamakri.blogspot.gr/

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Σήμερα τα σχολεία ξανάγινε μελίσσια


Myrsini Zorba






Σήμερα τα σχολεία ξανάγινε μελίσσια. Σ΄ ένα μήνα θα διαβούν την πόρτα τους και τα παιδιά που πέρασαν θάλασσα. Μεγάλες προσδοκίες για όλα τα παιδιά, αυτοεκτίμηση για την κοινωνία μας και ικανοποίηση για τις κοινότητες όσων πιστεύουν στο δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Άρης Μεσσήνης: «Όταν πρέπει να βοηθήσεις έναν μετανάστη ξεχνάς πως είσαι φωτογράφος»

Στο φωτογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου Άρη Μεσσήνης το βραβείο φωτοειδησεογραφίας 2015 για τη δουλειά του για τη μαζική άφιξη μεταναστών στη Λέσβο. 



O Έλληνας φωτογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου (AFP) Άρης Μεσσήνης κέρδισε το περασμένο Σάββατο το βραβείο Visa d’ or του διεθνούς φεστιβάλ φωτοειδησεογραφίας Visa pour Image στο Περπινιάν της Νότιας Γαλλίας.

Το βραβείο του απονεμήθηκε για τη δουλειά του με θέμα τη μαζική άφιξη μεταναστών το 2015 στη Λέσβο. «Κατέγραψα τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή», δήλωσε ο φωτογράφος παραλαμβάνοντας το βραβείο.
«Ο φωτογράφος μας Άρης Μεσσήνης έκανε μια αξιοσημείωτη δουλειά πάνω στους μετανάστες μ’ αυτή τη δυνατή και συγκινητική σειρά φωτογραφιών που αναστατώνει τον θεατή», συγχαίρει σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Γαλλικού Πρακτορείου Εμανουέλ Ογκ. «Αυτό το Visa d’ or ανταμείβει επίσης το σύνολο των ομάδων του AFP που καλύπτουν παντού στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή τη μεταναστευτική κρίση», προσθέτει.
Οι φωτογραφίες του Άρη Μεσσήνη, συνταρακτικές και τραβηγμένες όσο το δυνατόν πιο κοντά στη δράση -εικονίζουν σωσίβια γιλέκα και συντρίμμια πλοίων ξεβρασμένα σε μια απόκρημνη ακτή, ανθρώπους που φωνάζουν από τη χαρά τους που έφθασαν, επιχειρήσεις διάσωσης- έκαναν τον γύρο του κόσμου. Υπεύθυνος φωτογραφίας στο γραφείο του Γαλλικού Πρακτορείου στην Αθήνα, ο 39χρονος Άρης Μεσσήνης, γιος φωτορεπόρτερ, εργάζεται από το 2003 για το AFP. Η λιβυκή κρίση και κυρίως η μάχη της Σίρτης ήταν το 2011 ο πρώτος πόλεμος που κάλυψε. Πολύ γρήγορα ξεχώρισε με το ταλέντο και το θάρρος του. Για την κάλυψη αυτή, τιμήθηκε το 2012 με το βραβείο Bayeux-Calvados των πολεμικών ανταποκριτών. Κάλυψε στη συνέχεια τον πόλεμο στη Συρία ενώ συνέχιζε παράλληλα να καλύπτει την ελληνική επικαιρότητα.
Μετά, το καλοκαίρι του 2015, η Λέσβος βρέθηκε στο επίκεντρο της μεταναστευτικής κρίσης. «Αυτό που με σοκάρει περισσότερο στην κάλυψη αυτού του θέματος είναι ότι σκέπτομαι πως δεν βρισκόμαστε σε πολεμική ζώνη. Πως δουλεύουμε σε ζώνη ειρήνης. Όμως τα συναισθήματα που περνούν από τον φακό μου είναι άξια μιας πολεμικής σκηνής», έγραψε σε άρθρο του που δημοσιοποιήθηκε από το μπλογκ του AFP «Making of».
«Είναι δύσκολο επίσης να πρέπει να μεταδώσεις τα βάσανα των ανθρώπων, τον πόνο τους, ενώ δεν διατρέχεις ο ίδιος κανέναν κίνδυνο. Όταν καλύπτεις έναν πόλεμο, απειλείσαι κι εσύ, είσαι λοιπόν κατά κάποιον τρόπο πιο πολύ στην ίδια θέση με τους ανθρώπους που φωτογραφίζεις», πρόσθεσε στο ίδιο άρθρο. «Όμως εδώ δεν κινδυνεύεις καθόλου. Γι’ αυτό συχνά αφήνω τη μηχανή και βοηθάω. Είναι μια ανάγκη», υπογράμμισε.
Ο Άρης Μεσσήνης κατά τη διάρκεια κάλυψης μιας άφιξης προσφύγων στη Λέσβο (η τελευταία φωτογραφία στο Gallery), κρέμασε τη φωτογραφική του μηχανή στον ώμο για να βοηθήσει ένα μικρό παιδί να πατήσει στη στεριά. Τη σκηνή απαθανάτισε συνάδελφός του και η φωτογραφία με τον Έλληνα φωτογράφο να σηκώνει με το ένα χέρι στον ώμο του, τον μικρό πρόσφυγα, που φορά ακόμα το σωσίβιο έκανε τον γύρο του διαδικτύου. «Όταν έρθει εκείνη η στιγμή και πρέπει να βοηθήσεις έναν πρόσφυγα ή έναν μετανάστη ξεχνάς με ποια ιδιότητα βρέθηκες εκεί. Εκείνη τη στιγμή είσαι άνθρωπος και οποιοσδήποτε άνθρωπος με την έννοια που το λέω θα έκανε το ίδιο», είχε δηλώσει μετά το περιστατικό που σημειώθηκε τον Οκτώβριο του 2015.
Με αυτό το βραβείο του Άρη Μεσσήνη το Γαλλικό Πρακτορείο κέρδισε για δεύτερη συνεχή χρονιά το μεγαλύτερο βραβείο αυτού του φεστιβάλ, που θεωρείται το μεγάλο ραντεβού της φωτοειδησεογραφίας. Πέρυσι ο Μπουλέντ Κιλίτς, τουρκικής υπηκοότητας και υπεύθυνος για το φωτορεπορτάζ στο γραφείο του Γαλλικού Πρακτορείου στην Τουρκία, είχε τιμηθεί με το ίδιο βραβείο για τις εικόνες του από τη διέλευση των τουρκοσυριακών συνόρων από τους πρόσφυγες τον Ιούνιο του 2014. 

Πηγή: http://politis.com.cy/article/otan-prepi-na-voithisis-enan-metanasti-xechnas-pos-ise-fotografos