Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

επιμέλεια σελίδας: Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος, επι-κοινωνία // email: panosaivalis@gmail.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ξενοφοβία
// το αίσθημα φόβου ή και αποστροφής προς τους ξένους: η - προκαλεί ρατσιστική συμπεριφορά. - ξενόφοβος, ξενοφοβικός Ελλ. λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη

Ξενοφοβία (από το "ξένος" + "φόβος") είναι όταν ένας άνθρωπος είναι επιφυλακτικός ή αντιπαθεί κάτι ή κάποιον που δεν είναι δικό του, δηλ. δεν ανήκουν στην ίδια εθνικότητα, θρησκεία κ.α. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

κιτρινισμένες λιθο-γραφίες... για τον άνθρωπο και τις αξίες που χάθηκαν στην εποχή μας...

~

..................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Μετάφραση - Translate

Ειδήσεις

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Δεμένοι με χειροπέδες νοσηλεύονται μετανάστες παρά τις αντίθετες ιατρικές εντολές






Σε κρατητήρια έχουν μετατραπεί μονάδες θεραπείας των δημόσιων νοσοκομείων, σε εφαρμογή εντολής των αστυνομικών αρχών η οποία αντιβαίνει σύμφωνα με καταγγελίες τις ιατρικές μεθόδους. Μετανάστες οι οποίοι νοσηλεύονται, βρίσκονται κλειδωμένοι σε δωμάτια και δεμένοι στα κρεβάτια τους με χειροπέδες, παρά τις αντίθετες εντολές των γιατρών.

Στην καταγγελία αυτή προβαίνει ο διευθυντής Ψυχίατρος Θ. Μεγαλοοικονόμου, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι «εδώ και περίπου δυο εβδομάδες νοσηλεύεται με σοβαρό ψυχατρικό πρόβημα στο ΨΝΑ (9ο ΨΤ) ένας μετανάστης «χωρίς χαρτιά», από το Μπανγκλαντές, φρουρούμενος στην διάρκεια της νοσηλείας του επειδή ακριβώς είχε συλληφθεί χωρίς χαρτιά, εκρατείτο για πάνω από 20 μέρες στο ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα και από εκεί μεταφέρθηκε στο ΨΝΑ». Σύμφωνα με τον κ. Θ. Μεγαλοοικονόμου, ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Χαϊδαρίου, που φαίνεται να ρυθμίζει τα της φρούρησης των νοσηλευόμενων οι οποίοι είναι κρστούμενοι, «είχε έλθει αυτοπροσώπως στο ΨΝΑ για να απαιτήσει τη νοσηλεία του σε κλειδωμένο τμήμα, παροτρύνοντας τους φρουρούς να τον δένουν με χειροπέδες στο κρεβάτι όταν αυτοί κρίνουν».
Το θέμα είναι -προσθέτει ο κ. Μεγαλοοικονόμου- ότι «παρά την έντονη αντίδρασή των ιατρών, με δική παρότρυνση του διοικητή του ΑΤ Χαϊδαρίου, πολλοί (όχι, όμως, όλοι) από τους εκάστοτε φρουρούς, παρά την απαγόρευση από την θεραπευτική ομάδα της κλινικής λόγω, πέραν όλων των άλλων, και της ζημιάς που αυτή η πρακτική κάνει στην πορεία της αρρώστιας του ασθενή και στην ανάρρωσή του, δένουν αυθαίρετα τον ασθενή στο κρεβάτι του (για να μην το «σκάσει»)». Το γεγονός αυτό, επισημαίνει ο διευθυντής της ΨΝΑ, ισοδυναμεί με βασανιστήριο, ψυχικό και σωματικό και λειτουργεί στην κατεύθυνση της επιδείνωσης της ψυχικής κατάστασης του ασθενή.
Τελικά, καταλήγει ο κ. Μεγαλοοικονόμου αναρωτώμενος, «ποιός διοικεί τα νοσοκομεία; Το θεραπευτικό προσωπικό ή η αστυνομία; Μήπως ζούμε στιγμές από ένα μέλλον, που δεν είναι πολύ μακριά (αν δεν υπάρξει αντίδραση) όπου και τα νοσοκομεία θα γίνουν παραρτήματα και θα παίρνουν διαταγές από την αστυνομία»;

Η αναφορά για τις συνθήκες κράτησης του Alihmia«Η αυθαιρεσία των φρουρών του κρατουμένου κ. Alihmia MD, ο οποίος νοσηλεύεται στο 9οΨΤ, συνεχίζεται, όχι από όλες τις βάρδιες των φρουρών, αλλά από αρκετές από αυτές, με την προτροπή και την κάλυψη της ηγεσίας τους.
Σήμερα το πρωί (23 Μαΐου 2013) οι γιατροί του τμήματος αντίκρισαν έκπληκτοι τον ασθενή δεμένο στο κρεβάτι με χειροπέδες, επειδή, λέει, είχε ανοιχτεί για λίγο το παράθυρο για αερισμό του δωματίου. Δεν ρώτησαν, ούτε ενημέρωσαν κανένα από το προσωπικό του τμήματος γι΄ αυτό που έκαναν και είπαν μάλιστα ότι έτσι παρέλαβαν τον ασθενή από την νυκτερινή βάρδια που έχει προηγηθεί, δηλαδή, δεμένο με χειροπέδες (αν και τη νύχτα δεν προέκυπτε ζήτημα ανοικτού παραθύρου).
Σημειωτέον ότι άλλες βάρδιες φρουρών, τις προηγούμενες ήμερες, δεν προέβησαν σε παρόμοια ενέργεια, αν και το παράθυρο ανοίγει κατά διαστήματα στην διάρκεια της ημέρας.
Η ενέργεια αυτή αποτελεί βάναυση καταπάτηση των συνθηκών νοσηλείας, των κανονισμών λειτουργίας του νοσοκομείου και εν τη ουσία βασανιστήριο του ασθενούς. Δεν είναι άσχετες αυτές οι συμπεριφορές από το κλίμα που διαμορφώθηκε από την πρώτη μέρα της νοσηλείας του εν λόγω ασθενούς στο 9ο ΨΤ, με την παρέμβαση του Διοικητή του ΑΤ Χαϊδαρίου, τόσο με τις σχετικές οδηγίες που έδινε στους φρουρούς, όσο και με την αλληλογραφία που άνοιξε με το ΔΣ και το κλίμα που αυτή η επικοινωνία δημιούργησε γύρω από τη μεταχείριση του συγκεκριμένου ασθενούς».


________________________________
http://www.nez.gr/archives/12720

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Ρατσιστική βία με θύμα 14χρονο Αφγανό

(Βίντεο)


Επιθέσεις σε μετανάστες από ναζιστικές συμμορίες συμβαίνουν καθημερινά. Ελάχιστα όμως απ’ αυτά τα περιστατικά έρχονται στην επιφάνεια και οι λόγοι είναι ευνόητοι.

Ένα απ’ αυτά που συγκέντρωσαν τα φώτα της δημοσιότητας έχει θύμα ένα 14χρονο Αφγανό την περιπέτεια του οποίου παρακολουθούμε στο βίντεο που παραθέτουμε. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ ποια είναι η μήτρα που γεννά αυτές τις καταστάσεις και ποιο είναι το περιβάλλον που τα γιγαντώνει. Όταν διαβάζουμε –σε κείμενο της γερμανικής ιστοσελίδας Sueddeutche Zeitung που υπογράφει ο Χιουτζ Γουίλιαμσον, διευθυντής της οργάνωσης Human Rights Watch υπεύθυνος για την Ευρώπη και την Ασία- ότι όταν επισκέφτηκε την χώρα μας μέλος της κυβερνώσας παράταξης στην Ελλάδα, αποκάλεσε τους μετανάστες “κατσαρίδες” (δημοσιεύματα αναφέρουν ότι πρόκειται για την Κατερίνα Παπακώστα), όταν οι ναζιστές δρουν με την ανοχή αν όχι και με την συνεργασία αρκετών μπάτσων και ποτέ κανείς τους δεν είχε την παραμικρή συνέπεια, μπορεί να απορούμε γιατί έχουμε κάθε μέρα περιστατικά ρατσιστικής βίας;

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ, γιατί οι "Μανωλάδες" έχουν τελικά πληθύνει επικίνδυνα.

Ένα συγκλονιστικό περιστατικό στο τρένο προς Αθήνα

"Σε μια ενστικτώδη κίνηση να τηλεφωνήσω, μου έκαναν νοήματα οι συνταξιδιώτες μου να σταματήσω...

Για την πρόσκαιρη οργή μιας κοινωνίας που σοκάρεται αλλά και ξεχνά με την ίδια ενοχλητική ευκολία έγραψα την περασμένη εβδομάδα στο «Σε πόσα δευτερόλεπτα θα έχουμε ξεχάσει τη Μανωλάδα;».
 Μια κυρία ήρθε στα γραφεία μας και μας έφερε ένα γράμμα, στο οποίο περιγράφει ένα συγκλονιστικό περιστατικό που έζησε: «Κύριε Δημοκίδη, δεν θα ξεχάσω τη Μανωλάδα. Κυριακή 14 Απριλίου, 18:25, ξεκίνησα από Χαλκίδα για Αθήνα. Ώρα 19:40 περίπου το τρένο έκανε στάση στον σταθμό ΣΚΑ. Δίπλα στο β' βαγόνι στέκονταν χειρονομώντας καμιά 30ριά 25ρηδες, μαυροντυμένοι, με ξυρισμένα κεφάλια, μερικοί φορώντας κουκούλες, και χτυπούσαν τα τζάμια του βαγονιού φωνάζοντας συνθήματα. Οπαδοί κάποια ομάδας, είπε ένας νεαρός – εμένα μου φάνηκαν εκκολαπτόμενοι "κασιδιάρηδες". Μπούκαραν στο τρένο (αλήθεια, γιατί άνοιξε ο οδηγός;), οι πολλοί σκόρπισαν στα πίσω βαγόνια, 8-10 μπήκαν στο δικό μου. 

Πλησίασαν δύο αλλοδαπούς, στάθηκαν δίπλα και πάνω τους και δύο θρασείς άρχισαν τις ερωτήσεις: 
- "Από πού είστε;" 
–"Έχετε χαρτιά;" 
– "Πού είναι;" 
– "Δείξε μου τα", λένε στον ένα (ποιον υποκαθιστούσαν εκείνη τη στιγμή;) 
– "Έχεις λεφτά;"
 –"Πόσα έχεις;" 
– "Άνοιξε το πορτοφόλι σου να δω". 
 Γύρισα πίσω κατατρομαγμένη και εκείνη τη στιγμή ο ένας άστραψε ένα ηχηρότατο χαστούκι στον ένα Πακιστανό και του πήρε 100 ευρώ που είχε μαζί του. 


Ο ξένος δεν έβγαλε κιχ όλο αυτό το διάστημα, παρέμεινε σκυφτός και ταπεινωμένος. Σε μια ενστικτώδη κίνηση να τηλεφωνήσω, μου έκαναν νοήματα οι συνταξιδιώτες μου να σταματήσω γιατί "θα μας σπάσουν στο ξύλο". "Δεν τους είδατε;" μου είπαν. Ναι, είδα τη βία και τον φόβο ζωντανό μπροστά μου. Με συντριβή, ομολογώ, ζήτησα συγγνώμη από τους αλλοδαπούς και τους είπα πόσο λυπήθηκα, μόνο αυτό. Κατεβαίνοντας στον Σταθμό Λαρίσης, ενημέρωσα τον οδηγό του τρένου για το γεγονός και φθάνοντας στο σπίτι μου η τηλεόραση μετέδιδε εικόνες από τη Μανωλάδα. 
 ΟΧΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ, γιατί οι "Μανωλάδες" έχουν τελικά πληθύνει επικίνδυνα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, Χαρά. Τ. 

 ΥΓ.: Γιατί σας έγραψα γι' αυτό το περιστατικό, αφού ξέρω ότι δεν ωφελεί; Θέλω απλώς να καταθέσω την οργή αλλά και την ντροπή που ένιωσα, και συνάμα τον φόβο μου, αφού ήταν αδύνατο να τους εμποδίσω, και σκέφτομαι πόσο ευάλωτοι είμαστε στη βαρβαρότητα της βίας. ΟΧΙ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!» 


Πηγή: www.lifo.gr